Nalot na Bari

Nalot na Bari

II wojna światowa, kampania włoska
Płonące alianckie okręty po nalocie na Bari
Czas	2 grudnia 1943
Miejsce	Bari
Terytorium	Włochy
Przyczyna	niemiecka potrzeba sparaliżowania alianckich linii zaopatrzeniowych
Wynik	zniszczenie portu
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone  Wielka Brytania  III Rzesza
Dowódcy
Harold Alexander Arthur Coningham Albert Kesselring Wolfram von Richthofen
Siły
słaba obrona przeciwlotnicza 96 bombowców Junkers Ju 88
Straty
28 statków zatopionych, 2000 zabitych (1000 personelu wojskowego i 1000 cywilów) 1 samolot zestrzelony
Położenie na mapie Włoch miejsce bitwy
41°07′31″N 16°52′00″E/41,125278 16,866667

Nalot na Bari – nocny atak lotniczy samolotów bombowych niemieckiej Luftwaffe na alianckie statki transportowe w porcie Bari we Włoszech, do którego doszło 2 grudnia 1943 podczas kampanii włoskiej II wojny światowej. Niemieckie bombowce Junkers Ju 88 (w liczbie 96) ze składu Luftflotte 2 zaatakowały zatłoczony port, w którym wyładowywano zaopatrzenie i uzbrojenie. Całkowicie zaskoczeni Alianci stracili 28 statków (dziesięć włoskich, siedem brytyjskich, pięć amerykańskich, trzy norweskie, dwa polskie i jeden francuski), uszkodzonych zostało dwanaście dalszych jednostek, w tym jeden okręt. Trzy zatopione statki zdołano wydobyć, a ich ładunek ocalić. Był to jeden z najbardziej niszczycielskich w skutkach nalotów Luftwaffe w całej wojnie, który spowodował oprócz utraty statków największe jednorazowe straty wsród marynarzy alianckich^[1][2].

Atak, który trwał niecałe 20 minut^[3], spowodował wyłączenie portu z użytkowania do lutego 1944, został nazwany z tej okazji „Małym Pearl Harbor”. Wydostanie się gazu musztardowego z wnętrza jednego z zatopionych statków znacznie powiększyło straty w ludziach. Władze brytyjskie i amerykańskie starały się tuszować całą sprawę, zwłaszcza zaś obecność gazów bojowych, którą ujawnił nalot.